Śledź nas na:



Sądzenie i podejmowanie decyzji

Sądzenie – to proces, dzięki któremu tworzymy opinie, dochodzimy do wniosków i dokonujemy krytycznej oceny zdarzeń i ludzi na podstawie dostępnych informacji. Produktem tych procesów umysłowych są sądy.
Podejmowanie decyzji – to proces wyboru spośród alternatyw, selekcji i odrzucania dostępnych możliwości.


Wnioskowanie – to proces rozumowania polegający na wywodzeniu konkluzji z próbki danych lub uprzednich przekonań i teorii. W celu uproszczenia tego procesu stosujemy rozmaite strategie wnioskowania.


Zniekształcenia poznawcze – są to systematyczne błędy w naszym wnioskowaniu z faktów, w sądach opartych na tym wnioskowaniu i decyzjach podejmowanych na podstawie tych sądów.



Wg Kozieleckiego:

Ludzie podejmują decyzje w określonych warunkach. Większość sytuacji jest ryzykownych. Człowiek musi ponieść porażkę.


Sytuacje dzielimy na:

  • pewne np. śmierć

  • ryzykowne


Czynności przeddecyzyjne:

  1. Należy przewidzieć to, co się stanie po podjęciu decyzji, czyli jakie będą konsekwencje.

  2. Należy ocenić wartość tego, co się zdarzy.


Dlaczego podejmowanie decyzji jest trudne?

  1. Decyzje podejmujemy w warunkach ryzyka.

  2. Pojawia się lęk przed odpowiedzialnością.


Po podjęciu decyzji powinniśmy dokonać cząstkowej oceny naszego działania, jego wglądu. Powinniśmy postawić sobie pytanie: Czy te działania zbliżają nas do celu, czy nie?


Sytuacje decyzyjne dzielimy na:

  • Zamknięte (decyzyjne) – to takie, w których istnieje pewien skończony zbiór działań np. polityka, wojsko, medycyna.

  • Otwarte – to takie, w których człowiek odnajdzie działanie, które odpowiada jego aspiracji.


Psychologowie twierdzą, że:

  • Życie to ciągły stres.

  • Podstawą rozwiązywania problemów jest dyscyplina (wewnętrzne poczucie, standardy, system wartości).

  • Rozwiązywanie problemów jest procesem bolesnym np. frustracja, smutek, poczucie samotności, udręka, rozpacz, ból, trwoga itp.

  • Pozostawienie problemów nierozwiązanych, ucieczka – stanowi pierwotne podłoże chorób umysłowych.


Sens życia polega na rozwiązywaniu problemów. To one tworzą naszą dzielność i mądrość. Dzięki problemom rozwijamy się duchowo i umysłowo. Natomiast unikanie problemów często daje cierpienie. Zatem trzeba wychodzić im na przeciw.


Dyscyplina – jest podstawowym narzędziem do rozwiązywania problemów. To cztery typy zachowań:

  1. Odraczanie gratyfikacji – chroni nas przed konfliktami z otoczeniem (zdolność czekania na nagrodę).

  2. Przyjęcie odpowiedzialności.

  3. Wierność prawdzie.

  4. Zachowanie równowagi.


Pięć racjonalnych pytań, nad którymi każdy z nas powinien się zastanowić:

  1. Czy moje myślenie oparte jest na oczywistych faktach?

  2. Czy moje myślenie najlepiej pomaga mi chronić moje życie i zdrowie?

  3. Czy moje myślenie najlepiej pomaga mi osiągnąć moje bliższe i dalsze cele?

  4. Czy moje myślenie najlepiej pomaga mi uniknąć moich pożądanych konfliktów?

  5. Czy moje myślenie najbardziej pomaga mi odczuwać takie emocje jakie chcę odczuwać?



Zobacz także