Surdopedagogika
Konsekwencje uszkodzeń słuchu:
Konsekwencją utraty słuchu są zaburzenia w zachowaniu mające charakter psychologiczny i społeczny. Nie upośledzając sprawności fizycznej, a potencjalnie także i umysłowej człowieka, uszkodzenie narządu słuchu utrudnia i ogranicza jego kontakty społeczne, stwarzając na ogół sytuacje, a której osoba dotknięta ta niepełnosprawnością zostaje w pewnym stopniu wyizolowana ze środowiska. Staje się to przyczyną powstawania znacznych problem ów natury wychowawczej, dydaktycznej i rehabilitacyjnej.
Konsekwencje jakie powoduje utrata słuchu, są zależne od wielu czynników. Należy wśród nich wymienić przede wszystkim:
-
wiek, w jakim nastąpiła utrata słuchu – szczególnie istotne jest, czy mamy do czynienia z głuchota powstałą przed, czy też po opanowaniu mowy jako środka porozumiewania się
-
rodzaj i stopień utraty słuchu – w jakim zakresie odbiór różnych częstotliwości został uszkodzony
-
protezowanie słuchowe – czy miało miejsce w przeszłości i jak długo, czy obecnie osoba niesłysząca korzysta z aparatów słuchowych
-
umiejętność wykorzystywania posiadanych resztek słuchu – jakie bodźce akustyczne osoba z uszkodzonym słuchem jest w stanie odebrać i zidentyfikować bez pomocy aparatów słuchowych czy innych urządzeń technicznych i za ich pomocą
-
czynniki środowiskowe okresu dzieciństwa – czy rodzice są (byli) słyszący czy niesłyszący, czy w tym okresie była prowadzona efektywna praca rewalidacyjna z dzieckiem niesłyszącym przez rodziców, poradnię logopedyczną lub w innej formie
-
czynniki środowiskowe wieku szkolnego – czy nauka odbywała się w szkołach dla słyszących, słabosłyszących czy głuchych, czy dziecko mieszkało w rodzinie czy w internacie,cz czas wolny, w tym letni wypoczynek spędzało z dziećmi głuchymi czy słyszącymi itp.
-
aktualne warunki rodzinne osoby niesłyszącej – czy współmałżonek jest słyszący, słabosłyszący czy niesłyszący i jak się porozumiewają, czy dzieci są słyszące czy niesłyszące, jakie są kontakty z bliższą rodziną, przyjaciółmi itp.
-
podstawowy sposób porozumiewania się z otoczeniem – czy jest to mowa dźwiękowa z odczytywaniem z ust i odbiorem akustycznym, język migowy, pismo, gestykulacja, kombinacja tych elementów itp.
-
Cechy osobowości osoby niesłyszącej – w tym ogólny poziom inteligencji, zdolność ustroju do kompensacji, motywacje i możliwości w zakresie integracji z osobami słyszącymi itp.