Ortodydaktyka – zajmuje się ustaleniem ogólnych zasad nauczania dzieci z odchyleniami od normy, nie wkracza w problematykę szczegółowej dydaktyki i metodyki nauczania dzieci z różnymi rodzajami upośledzeń (np. dydaktyka specjalna głuchych, niewidomych).

Zasady ortodydaktyki wg. Lipkowskiego:

1. życzliwej pomocy – pomoc dziecku w przezwyciężaniu niewiary we własne siły, w pokonywaniu trudów pracy szkolnej, uzyskaniu lepszego samopoczucia i pewności siebie, w przyjęciu postawy czynnej wobec zadań szkolnych i obowiązków pozaszkolnych

2. kształtowanie pozytywnej atmosfery pracy – wzywanie uczniów po imieniu, nagradzanie, życzliwość

3. aktywności w nauce – aktywny udział dziecka w procesie nauczania, który ma przyczynić się do rozwoju zainteresowań, ułatwia zrozumienie treści programowych, powoduje łatwiejsze i trwalsze zapamiętywanie przekazywanych informacji

4. dominacji wychowania – oznacza wychowywanie w każdym momencie, prowadzone zajęcia przedlekcyjne, międzylekcyjne i pozalekcyjne

5. indywidualizacji – zmierza do rozwoju i wzmocnienia pozytywnych i wartościowych cech osobowości dziecka; ważna jest znajomość dziecka, jego zainteresowań, doświadczeń

6. treści kształcących - treści nauczania uwzględniają materiał konkretny, przystępny, użyteczny w życiu społecznym i przyszłej pracy zawodowej; powinny być związane z typem psychicznym dziecka np. w przypadku nadpobudliwości (treści uspokajające, łagodzące, odprężające ruch; dziecku apatycznemu, biernemu (treści pobudzające, aktywizujące, ruchowe)