Śledź nas na:



Pedagogika przewlekle chorych i kalekich.

Dziecko przewlekle chore – to takie, które cierpi na chorobę nieuleczalną albo nawracającą, lub postępującą, trwającą 1 rok lub więcej. Dzieci przewlekle chore włącza się do grupy osób niepełnosprawnych. Jednak nie każda choroba przewlekła czyni dziecko niepełnosprawnym i nie zawsze całkowicie i trwale eliminuje je z grona rówieśników.


Cele i zadania:

  1. Tworzenie w swych wychowankach osobowości.

  2. Rehabilitacja – przywracanie utraconej sprawności fizycznej, psychicznej i społecznej, w tym i zawodowej.

  3. Maksymalne aktywizowanie rodziców i opiekunów oraz włączanie ich w proces usprawniania.

  4. Stymulowanie sfery społecznej i emocjonalnej dziecka, wpływanie na zwiększenie jego motywacji oraz integrowanie go ze środowiskiem zdrowych rówieśników.

  5. Nauczanie szkolne uwzględniające specjalne metody i techniki

  6. Uzyskiwanie równowagi dziecka.

  7. Stworzenie pozytywnego rozwoju społecznego.

  8. Wytworzenie w dziecku dobrego samopoczucia, poprzez realizowanie powyższych celów.

 

Przyczyny powstawania chorób i kalectw:

  • Powikłania okołoporodowe lub przebieg ciąży – kalectwa typu wrodzonego, związane z okresem okołoporodowym, dzieci słabowite.

  • Nie zaspakajanie potrzeb biologicznych – dzieci wynędzniałe.

  • Choroby panujące w środowiskach osób dorosłych przenoszone na dzieci – dzieci z kontaktu.

  • Czynniki cywilizacyjne – choroby psychiczne, nerwice, epilepsje.

  • Infekcje – gruźlica, zapalenie stawów i szpiku kostnego, Heinego Medina, schorzenia poreumatyczne.

  • Wypadki „komunikacyjne” - kalectwa nabyte (pourazowe).

 

Typologia dzieci przewlekle chorych (wg Janiny Doroszewskiej):


I. Dzieci prewentoryjne(podziała ten stworzono ze względu na typ postępowania).

  • Działalność prewencyjna – zapobiegawcza.

  • Są to osoby zagrożone możliwością zachorowania.

  • Zagrożenie mogą być powodowane: stanem wewnętrznym, czynnikami środowiskowymi.

Występuje tutaj podział na:

1. Dzieci ze świeżymi zakażeniami

Mamy tu do czynienia ze: stanem infekcji, działalnością prewencyjną, która zatrzymuje proces, przywracanie stanu równowagi, sprawność systemu odpornościowego, wzmacnianie organizmu, likwidowanie stanu infekcji.

 

2. Ozdrowieńcy

Są to dzieci, które wracają do zdrowia. Działalność prewencyjna: przywraca sprawność, zapobiega możliwości pojawienia się kolejnych stanów chorobowych.

 

3. Dzieci wynędzniałe

Spowodowane jest to na skutek niedostatku w zakresie zaspokajania potrzeb biologicznych. Dzieci dochodzą wtedy do stanu wyczerpania. Może występować tu w ogóle niedostatek (np. niedożywienie). Może być także nieprawidłowe żywienie (np. gdy dziecko odżywia się chipsami, przez co zaburzony jest dopływ niezbędnych składników odżywczych, jak wapń i magnez).

 

4. Dzieci słabowite

Pochodzenia konstytucjonalnego (konstytucjonalne wyposażenie człowieka): stałe (ukł. nerwowy), zmienne (pod wpływem środowiska). To dzieci, które są podatne na niekorzystne czynniki zewnętrzne. Ich organizm jest mniej odporny od samego urodzenia.

 

5. Dzieci z kontaktu

Wywodzą się one ze środowisk, w których są określone typy chorób np. gruźlica. Gruźlica u dzieci jest następstwem choroby w środowisku dorosłych. Działalność prewencyjna: ogranicza (zapobiega) możliwości przeniesienia choroby. Dzieci takie przebywając w prewentoriach wzmacniają się odpornościowo (odpoczynek, żywienie, nauka).



Zobacz także