Pedagogika przewlekle chorych i kalekich.
Dziecko przewlekle chore – to takie, które cierpi na chorobę nieuleczalną albo nawracającą, lub postępującą, trwającą 1 rok lub więcej. Dzieci przewlekle chore włącza się do grupy osób niepełnosprawnych. Jednak nie każda choroba przewlekła czyni dziecko niepełnosprawnym i nie zawsze całkowicie i trwale eliminuje je z grona rówieśników.
Cele i zadania:
-
Tworzenie w swych wychowankach osobowości.
-
Rehabilitacja – przywracanie utraconej sprawności fizycznej, psychicznej i społecznej, w tym i zawodowej.
-
Maksymalne aktywizowanie rodziców i opiekunów oraz włączanie ich w proces usprawniania.
-
Stymulowanie sfery społecznej i emocjonalnej dziecka, wpływanie na zwiększenie jego motywacji oraz integrowanie go ze środowiskiem zdrowych rówieśników.
-
Nauczanie szkolne uwzględniające specjalne metody i techniki
-
Uzyskiwanie równowagi dziecka.
-
Stworzenie pozytywnego rozwoju społecznego.
-
Wytworzenie w dziecku dobrego samopoczucia, poprzez realizowanie powyższych celów.
Przyczyny powstawania chorób i kalectw:
-
Powikłania okołoporodowe lub przebieg ciąży – kalectwa typu wrodzonego, związane z okresem okołoporodowym, dzieci słabowite.
-
Nie zaspakajanie potrzeb biologicznych – dzieci wynędzniałe.
-
Choroby panujące w środowiskach osób dorosłych przenoszone na dzieci – dzieci z kontaktu.
-
Czynniki cywilizacyjne – choroby psychiczne, nerwice, epilepsje.
-
Infekcje – gruźlica, zapalenie stawów i szpiku kostnego, Heinego Medina, schorzenia poreumatyczne.
-
Wypadki „komunikacyjne” - kalectwa nabyte (pourazowe).
Typologia dzieci przewlekle chorych (wg Janiny Doroszewskiej):
I. Dzieci prewentoryjne(podziała ten stworzono ze względu na typ postępowania).
-
Działalność prewencyjna – zapobiegawcza.
-
Są to osoby zagrożone możliwością zachorowania.
-
Zagrożenie mogą być powodowane: stanem wewnętrznym, czynnikami środowiskowymi.
Występuje tutaj podział na:
1. Dzieci ze świeżymi zakażeniami
Mamy tu do czynienia ze: stanem infekcji, działalnością prewencyjną, która zatrzymuje proces, przywracanie stanu równowagi, sprawność systemu odpornościowego, wzmacnianie organizmu, likwidowanie stanu infekcji.
2. Ozdrowieńcy
Są to dzieci, które wracają do zdrowia. Działalność prewencyjna: przywraca sprawność, zapobiega możliwości pojawienia się kolejnych stanów chorobowych.
3. Dzieci wynędzniałe
Spowodowane jest to na skutek niedostatku w zakresie zaspokajania potrzeb biologicznych. Dzieci dochodzą wtedy do stanu wyczerpania. Może występować tu w ogóle niedostatek (np. niedożywienie). Może być także nieprawidłowe żywienie (np. gdy dziecko odżywia się chipsami, przez co zaburzony jest dopływ niezbędnych składników odżywczych, jak wapń i magnez).
4. Dzieci słabowite
Pochodzenia konstytucjonalnego (konstytucjonalne wyposażenie człowieka): stałe (ukł. nerwowy), zmienne (pod wpływem środowiska). To dzieci, które są podatne na niekorzystne czynniki zewnętrzne. Ich organizm jest mniej odporny od samego urodzenia.
5. Dzieci z kontaktu
Wywodzą się one ze środowisk, w których są określone typy chorób np. gruźlica. Gruźlica u dzieci jest następstwem choroby w środowisku dorosłych. Działalność prewencyjna: ogranicza (zapobiega) możliwości przeniesienia choroby. Dzieci takie przebywając w prewentoriach wzmacniają się odpornościowo (odpoczynek, żywienie, nauka).