Objawy ADHD w zależności od wieku
-       są to dzieci, które już w łonie matki zachowują się nader gwałtownie, a po porodzie sprawiają wrażenie bardzo „przytomnych”;
-       już od najwcześniejszych okresów rozwoju dzieci te są niezwykle absorbujące, rozkapryszone, krzyczące, niewiele śpią, są nadruchliwe.
W okresie niemowlęcym wymagają, aby się stale nimi zajmować:
-       są bardzo kapryśne, bez powodu krzyczą;
-       mogą wykazywać silną awersję do określonych smaków produktów i tkanin oraz nadwrażliwość na bodźce czuciowe. Drażni je także poziom dźwięku lub nasilenie światła, które innym nie przeszkadza, nieadekwatność somatyczna;
-       niektóre nie lubią się przytulać;
-       pewne cechy są bardzo zbliżone do zaburzeń autystycznych;
-       wiele z nich bardzo wcześnie próbuje wstawać;
-       bardzo wcześnie przyswajają sobie np. pisanie, czytanie;
-       bardzo często pomijają okres raczkowania;
-       wcześniej przyswajają wiele umiejętności;
-       nie boją się wdrapywać na niebezpieczne wysokości;
-       mówi się o nich, że „jest ich wszędzie pełno”;
-       są niezwykle ekspansywne, żywe, zawsze w ruchu;
-       nie znoszą nudnych sytuacji, takich jak ubieranie, przewijanie, wówczas wiercą się i wywijają.
W okresie przedszkolnym – są z reguły pogodne, otwarte i wesołe, chociaż zdarzają się płaczliwe i kapryśne.
-       rozwój mowy albo jest bardzo wczesny i wyraźny, albo późny;
-       nadruchliwość – przeszkadza;
-       dzieci robią błędy w wymowie i zniekształcają wyrazy (zaburzenia percepcji słuchowej, błędy w wypowiadaniu się);
-       mają problemy w przetwarzaniu dźwięków;
-       nadpobudliwość objawia się też często moczeniem nocnym, które może trwać latami nawet do 12 roku życia (deformacja obrazu siebie) (hasło inny – oznacza nieakceptowany jak dla nich);
-       mają trudności z zasypianiem, mówią przez sen lub nawet chodzą we śnie, zgrzytają zębami;
-       wiele z nich zaczyna wykazywać bardzo wcześnie krnąbrność, dzieci są krzykliwe, gwałtownie protestują w sytuacjach zmiany;
-       mają zdolność do niesamowitych zabaw np.: wyrzucanie klocków przez okno, wrzucanie rolki papieru toaletowego do muszli klozetowej, wkładanie cennego przedmiotu wraz ze skarpetkami do prania itp.;
-       są mało sprawne grafomotorycznie, mają kłopoty z nauczeniem się jedzenia sztućcami, mają problem wzrokowo-ruchowy.
-       W okresie szkolnym – ujawniają się dodatkowe trudności: nauka pisania – u większości tych dzieci przychodzi z wielkim trudem to samo dotyczy czytania.
-       bardzo często dzieci te mają wszystkie symptomy dysleksji (trudności w czytaniu, trudności we właściwym odczytywaniu), dysgrafia, dysortografia, dysmuzja;
-       tornister mają niechlujny, wszystko jest wymieszane, jeden wielki bałagan.