Integracja w pedagogice specjalnej:

Przez zastosowanie urządzeń technicznych (zniesienie barier architektonicznych, pomoce itp.)

1. Funkcjonalna – polega na tym, że osoby niepełnosprawne spędzają czas i żyją w warunkach razem z innymi (zdrowymi)

2. Szkolna – (warunki tworzenia szkolnej integracji):

• włączenie dzieci i młodzieży upośledzonej do zwykłych klas w zwykłych szkołach

• dwóch nauczycieli

• mała liczba dzieci w klasie, do 20 osób (od 2 do 4 osób niepełnosprawnych), w przedszkolach mniej

• specjaliści dodatkowi (logopeda, psycholog, pedagog specjalny, rehabilitant, psychoterapeuta)

• współpraca kadry z rodzicami

• lepsze zaopatrzenie w pomoce dydaktyczne, rehabilitacyjne

• ocena nauczycieli bardzo zróżnicowana i zindywidualizowana

• decyzję o stopniu integracji podejmują rodzice

Zalety i wady systemu integracji:

Zalety:

• klasy są mniej liczne

• rodzice maja większy wpływ na to, co będzie działo się w szkole

• lepsze przygotowanie i przystosowanie do życia

• większa aktywność dzieci

• zwracanie uwagi na osoby z odchyleniami od normy

• poszerzenie wiedzy na temat ludzi upośledzonych

• nauka tolerancji, akceptacji, empatii

• uczenie się współdziałania

• zniesienie barier architektonicznych

• stawia nowe wyzwania dla nauczyciela, poznanie innych metod

• najlepiej się sprawdza w przedszkolu

Wady:

• nieprzystosowanie programów szkolnych do potrzeb dziecka

• brak odpowiednich programów wychowania fizycznego i rekreacji

• dzieci upośledzone zajmują gorsze miejsca w klasie

• mniejsze oczekiwania wobec uczniów upośledzonych

• niedostateczne zaopatrzenie w pomoce naukowe np. książki

• zbyt liczne klasy – dziecko się gubi

• rozpiętość wieku

• ograniczone kontakty społeczne i socjalne, mimo iż zwolennicy twierdzą inaczej